Ja i moja dziewczyna mamy po 27 lat, mamy swój własny dom. Kiedy wyjechałem na służbę do wojska, bardzo się martwiłem, że ona znajdzie sobie kogoś innego. Moja dziewczyna jest bardzo energiczna, wesoła, zawsze otoczona przyjaciółmi, elegancka i piękna. Znamy się od czasów liceum. Skończyła studia w zeszłym roku i kiedy ja spłacałem dług wobec rodziny, ona poszła do pracy.
Byłem w wojsku rok, teraz, można już tam swobodnie używać telefonów, dlatego codziennie rozmawiałem z nią na wideo rozmowie. Po kilku miesiącach zauważyłem, że moja ukochana lekko przytyła, ale nawet się ucieszyłem, bo była bardzo szczupła, 2-3 kilogramy wydawały mi się całkiem rozsądne. Kiedy wróciłem, i ją zobaczyłem, zamarłem, nie wiedziałem co robić. W moją stronę biegła kulka.
Kłóciliśmy się, bo nie mogłem jej od razu zaakceptować. Nie odzywaliśmy się dwa tygodnie. Cały czas myślałem, zastanawiałem się, co robić. Nie mogłem myśleć o żonie. Kiedy z nią w końcu szczerze porozmawiałem, zrozumiałem, że bardzo za mną tęskniła, że cały czas była w domu i że żywiła się swoimi uczuciami.
Zapytałem ją, dlaczego nie wychodziła z ludźmi, powiedziała mi, że nie chciała plotek. Byłem zakochany w dziewczynie, a nie w jej ciele. Obiecała mi, że schudnie 10 kilogramów, żeby znów być szczupłą. Jednak teraz nie mogę z nią być. Nie wiem, co robić. Do tej pory nic jej nie powiedziałem i nie postawiłem żadnych warunków.
Ale tak naprawdę nie chcę się z nią widzieć.
