Sylwia spotkała wspaniałego chłopaka. Olaf był uprzejmym, miłym i sympatycznym chłopakiem, ale też potrafił być stanowczy i silny. Nigdy nie pokazywał, jak ciężko mu jest w tej czy innej sytuacji, ale Sylwia mu zaufała jak nikomu innemu. Kiedy po raz pierwszy go zobaczyła i z nim porozmawiała, postanowiła, że za wszelką cenę z nim będzie. Kilka miesięcy później to ona się mu oświadczyła, a on się zgodził. Teraz, leżąc w łóżku, myślała o ich pierwszym spotkaniu i o tym, że Olaf już jutro zostanie jej mężem. Martwiła się. Być może wszystkie kobiety zamartwiają się na dzień przed ślubem, ponieważ to jednak poważny krok w ich życiu. Wiąże się to z większą odpowiedzialnością i brakiem takiej swobody, jaką się miało w trakcie swojego panieńskiego życia. Teraz nie będzie już sama. Przez całą noc kobieta kręciła się i nie mogła zasnąć, ponieważ martwiła się.
Rano zaczęło się takie zamieszanie, że kobieta nawet nie zauważyła listu, który cały czas leżał na stole w pokoju. Kiedy nadszedł czas, aby wyjść, jej wzrok padł na stół i wtedy zobaczyła kopertę. Wzięła ją w swoje ręce i nie było napisane na niej nic, dlatego nie było wiadomo, od kogo był i po co. Sylwia rozwinęła go i zaczęła czytać:
„Córeczko, za kilka godzin będziesz mężatką. Na Twoich barkach spoczywa pewna odpowiedzialność, którą musisz trzymać i ponosić przez całe życie. Wybrałaś wspaniałego męża. Chłopak jest przystojny i dobry, dlatego okazuj mu swoją troskę, doceniaj i kochaj. Nawet jeśli będą jakieś zawirowania i nieporozumienia, to pamiętaj, że nie żyjesz już sama tylko dla siebie i musisz chodzić na kompromisy. Nie stawiaj swojego ” ja ” nad „my”. Traktuj ze zrozumieniem męża oraz bierz pod uwagę jego zdanie.
Nie interesuj się innymi mężczyznami, a jeśli będziecie mieć w związku jakieś problemy, to porozmawiaj o nich z mężem. Wyjaśnij mu, czego Ci brakuje, ale nigdy nie szukaj nikogo na jego miejsce, bo to nigdy nie kończy się dobrze. Stracisz za to tego, który Cię kocha, a którego kiedyś wybierałaś na całe życie. Wychowałam Cię na dobrego człowieka, kochającą córkę i dobrą żonę. Kochaj i doceniaj swojego męża i rodzinę, ale nie zapomnij też o ludziach, którzy Cię wychowali. Bardzo Cię kochamy z tatą i życzymy tylko tego, co najlepsze! Szczęścia dla was!”.
Po przeczytaniu tego listu do końca Sylwia zdała sobie sprawę, że przez cały czas łzy spływały jej po policzkach, ale nie czuła ich, dopóki nie skończyła czytać. Teraz wiedziała, że dokonała naprawdę właściwego wyboru i była przepełniona radością. Była bezgranicznie szczęśliwa, że ma tak wspaniałą mamę i była wdzięczna za wszystko, co dla niej zrobiła.
