Jeśli straciłeś matkę, wiesz, jak bolesne to jest. Chociaż z czasem staje się nieco łatwiej, uczucie braku nie ustępuje.
Matki są najmocniejszymi osobami na świecie. Opiekują się nami jak nikt inny i zawsze są gotowe pomóc, bez względu na wszystko. Nawet jeśli robimy głupie rzeczy, pozostają u naszego boku i pomagają nam przezwyciężyć wszystkie trudności.
Miłość matki do swojego syna lub córki jest nieporównywalna – trwa nawet wtedy, gdy jeden z nich umrze. Matka to pierwsza osoba, z którą komunikujesz się na tym świecie, ponieważ najpierw spędzasz dużo czasu w niej, a potem z nią. Ona jest twoją ochroną, twoim wspierającym i najoddanieszym duchem.
Bycie matką to praca na całe życie.
Ile razy matka płakała po cichu, martwiąc się o swoje dzieci? Ze względu na twoje zdrowie, twoje nauki, twoje rodzinne kłopoty? Ile razy modliłaś się o ulżenie w twoim ciężarze? Nawet gdy dorastamy i mierzymy się z problemami, nasza matka wciąż się o nas martwi.
Matka kocha nas z głębi serca, nie oczekując niczego w zamian.
Śmierć matki jest bardzo trudna. Stracić ukochaną osobę, najbliższą osobę – matkę – to bardzo ciężka żałoba. Po takiej utracie może minąć wiele lat, zanim emocjonalne rany się zagoją.
Nie trzeba czekać, aż wszystko będzie takie, jak przedtem. Doświadczenie nieodwracalnej straty zmienia nas, sprawia, że stajemy się bardziej dojrzali. Inni ludzie, do których próbujesz mówić o swojej matce, oddalają się, ponieważ nie wiedzą, jak się zachować, nie wiedzą, co powiedzieć, aby cię pocieszyć. Chociaż w takiej sytuacji nie ma słów pociechy.
Po prostu potrzebujesz, żeby cię wysłuchano, wesprzymano, byli przy tobie w tym momencie. A ludzie boją się, że swoimi niezdarnymi słowami pogorszą twoje przeżycia.
Przynajmniej mama chciała przynieść ci smutek wraz z odejściem. Pomyśl, co by powiedziała do ciebie, gdyby mogła zobaczyć twoje cierpienie?
Mama marzy o tobie – dokładnie dlatego, że cierpisz, jej miłość nadal się objawia w tej jedynie dostępnej drodze. Pamiętaj, co mama kochała i chciała robić z tobą. Rozważ, że przekazała ci pałeczkę i zacznij robić to “dla obojga”.
Ludzie odchodzą, ale ich miłość pozostaje z nami. Często po odejściu więź duchowa i emocjonalna z nimi staje się jeszcze silniejsza. Zaczynamy myśleć nie “jaka szkoda, że odeszli”, ale “jakie szczęście, że byli”!
Ale najważniejsze to docenić matkę, dopóki jeszcze żyje. Nie czekaj, aż umrze.
Zadzwoń do niej, powiedz jej o swojej miłości, pomóż jej! Nigdy nie będziesz miał osoby, która pokocha cię bardziej niż twoja matka.
