Victoria miała 5 lat, kiedy zmarła jej matka. Tego dnia do ich domu przyszło wiele osób. Wszyscy byli ubrani na czarno i bardzo płakali. Po strażniku ojciec Petro spakował rzeczy córki, wsiedli do samochodu i jechali przez długi czas.
Vita nie rozumiała, co się dzieje. Zaczęła płakać, ale Petro załamał się i powiedział: “To wszystko, moja mama odeszła. Umarła, była bardzo chora. Teraz zamieszkasz ze mną, z moją rodziną.
Kiedy dotarli do nowego mieszkania, Vita została powitana przez potężną i wściekłą kobietę. Była to Lena, żona Petera. Z pokoju wyszło dwóch chłopców, przyrodnich braci, którzy od razu znielubili Vetę. Otworzyli jej torbę i wysypali zawartość na podłogę.
-“Co to za szmaty? Znalazłaś je w śmieciach? Zaczęli tupać w ubranie Vity, a dziewczyna płakała z bezsilności. Olena i jej ojciec przybiegli, by usłyszeć jej płacz: – Widzisz, nie zdążyła przekroczyć progu, a już sprawiała kłopoty.
“Po co nam w ogóle ta przybłęda?” – zaczęła Olena. Ojciec zebrał rzeczy córki, chwycił ją za rękę i zaprowadził do najdalszego pokoju.
Było jasne, że ten pokój był wcześniej używany jako magazyn, z tylko jednym małym oknem. -“Teraz musisz mieszkać ze swoją rodziną. Postaraj się zaprzyjaźnić ze wszystkimi i nie stwarzaj mi niepotrzebnych problemów” – powiedział mój ojciec.
Vita była traktowana w domu jako wyobcowana. Nie karmiono jej słodyczami, które jedli wszyscy, bała się nawet wychodzić z pokoju, żeby chłopcy jej nie wyśmiewali.
Jadła mdłą kaszę z wodą lub zupę, ale bez mięsa. Czasami ojciec dawał jej w tajemnicy kilka słodyczy. Kilka miesięcy później ojciec Vity przeniósł staruszkę do szafy razem z nią. Ze względu na jej łóżko, w pokoju nie było już prawie miejsca.
Elena również nie lubiła swojej babci. Podczas kolacji jej babcia nagle powiedziała: “Gdzie jest Vita? “Dlaczego dziecko zawsze je w swoim kącie, a ty nie karmisz jej smakołykami, które masz?”
– Pietia, wyjaśnij swojej matce – zaczęła Elena. -“Mamo, chodzi o to, że ona nie jest twoja i… – Jak może nie być, to twoja córka!
“Elena, jeśli twój mąż cię zdradzał, obwiniaj go, nie dziecko, ale jego. Jesteś bezwstydna, to obrzydliwe siedzieć z tobą przy jednym stole”. Babcia odeszła od stołu i poszła do pokoju.
Vita słyszała wszystko i była bardzo zaskoczona. Po raz pierwszy ktoś stanął w jej obronie w tym domu. W nocy Vita obudziła się, by pójść do kuchni i napić się wody. Podsłuchała rozmowę ojca i Oleny:
– “Pospieszmy się i załatwmy sprawę z domem tej staruszki. Sprzedajmy działkę, już znalazłam dla niej dom spokojnej starości. Z dziewczyną trzeba zrobić coś innego, wiesz, że ona nie jest częścią naszej rodziny.
Ona tylko przeszkadza” – wyszeptał głos Oleny. Vita natychmiast podbiegła do babci i zaczęła ją budzić. -“Babciu, słyszałam ich rozmowę. Niewiele rozumiałam, ale Elena powiedziała, że znalazła dla ciebie dom. I chcą coś zrobić z twoim domem. Babcia wszystko zrozumiała.
Rano zaczęła pakować swoje rzeczy, a Vita powiedziała jej, żeby też się spakowała. Pietia przybiegł do domu z pracy: -Mamo, co ty robisz? Zamknij się! I nie nazywaj mnie mamą, wstydzę się, że wychowałam takiego syna. A jeśli znowu zaczniesz mówić o sprzedaży mojego domu, powiem Swietłanie, to moja siostrzenica i bardzo dobry prawnik.
Zabiorę Vitę ze sobą, a jeśli będziesz się opierać, dostanę prawo do opieki nad tobą, to nie wystarczy. Pietia i Olena stali w szoku. Ale babcia i Veita bezpiecznie dotarli do wioski i rozpoczęli nowe życie.
